کتاب تاریخ ترجمه در ایران: از دوران باستان تا پایان عصر قاجار براساس دو رویکرد در این مقاله، معرفی و نقد میشود: الف) معرفی کلی اثر و جایگاه آن در مطالعات ترجمه؛ ب) نقد و بررسی اثر، بهخصوص براساس برخی از نظریههای ترجمه. محقق در این کتاب از میان کارکردها و جنبههای مختلف ترجمه بیشتر بر انتقال فرهنگی از راه ترجمه تأکید داشته است. به همین دلیل، ترجمه را در بستر اجتماع و رویدادهای مهمِ اثرگذار بر آن مطالعه کردهاست. تأثیر احتمالی ترجمه بر برخی از جنبههای اجتماع نیز مطرح شدهاست. دادههای فراوانی جمعآوری و در بستر رویدادهای اجتماعی و فرهنگی تحلیل شدهاست. فرضیۀ اقتدار و نسبت آن با اوج و فرود ترجمه و انتقال دانش را میتوان مهمترین نتیجه این دادهها دانست. در واقع، راهبر اصلی پژوهش و نقطۀ اوج آن، کندوکاو در همین زمینه و نشاندادن همبستگی بین این دو متغیر در کل اثر بوده است. ترکیب شواهد و رخدادهای اجتماعی با دادههایی که اغلب مرتبط با شاهکارهای ادبی تاریخی و جهانی هستند (همراه با روایت جذاب نویسنده) محتوای کتاب را برای هر خواننده ای جذاب کردهاست. طرح سؤال و خلاءهای پژوهشی، همراه با فرضیهسازی از جاذبههای این کتاب برای پژوهشگران حوزۀ مطالعات ترجمه، جامعهشناسی، تاریخ، علمسنجی، برنامهریزان و سیاست گذاران نشر و انتقال علوم و فنون و مطالعات بینرشتهای است.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |