مدیریت دانش به‌عنوان یک رویکرد جدید مدیریتی در اواخر دهۀ 90 میلادی (اواخر دهۀ 70 شمسی) مطرح شد و به‌شدت مورد توجه قرار گرفت. مدیریت دانش فرآیندی است که به سازمان‌ها کمک می‌کند اطلاعات و مهارت‌های مهم را که «حافظۀ سازمانی» محسوب می‌شوند و به‌طور معمول به‌صورت سازماندهی‌نشده وجود دارند، شناسایی، انتخاب، سازماندهی و منتشر کنند. این امر مدیریت سازمان‌ها را قادر می‌کند به‌صورت کارآ و مؤثر به یادگیری، برنامه‌ریزی راهبردی و تصمیم‌گیری‌های پویا بپردازند.

مدیریت دانش نخست در حوزۀ تجارت و اقتصاد پدید آمد و توسعه یافت که دلیل آن وجود رقابت شدید در بازارهای تجاری امروز و تلاش برای بقا در این بازارهاست. ازاین‌رو اقتصاد امروز را «اقتصاد دانش‌محور» می‌دانند و دانش را یکی از سرمایه‌های اصلی قلمداد می‌کنند.

نوشتۀ حاضر به نقد کتابی از سیدرضا فاطمی‌امین با عنوان مبانی مدیریت دانش هم‌افزا اختصاص دارد. تا کنون کتاب‌های بسیاری در زمینۀ مدیریت دانش به زبان فارسی ترجمه و تألیف شده است و عنوان این کتاب که کلمۀ «هم‌افزا» را به عبارت «مدیریت دانش» افزوده است، این تصور را ایجاد می‌کند که با کتابی متفاوت روبه‌رو هستیم؛ درصورتی‌که با مرور کتاب متوجه می‌شویم کلمۀ «هم‌افزا» در عنوان کتاب به نام نرم‌افزاری اشاره دارد که قرار است در کتاب معرفی شود. نیمی از کتاب که به «مدیریت دانش» اختصاص یافته است، حاوی مطالبی جسته‌گریخته و نامنسجم دربارۀ این حوزه است؛ نیمی دیگر هم راهنمای نرم‌افزار هم‌افزاست. درواقع نویسندۀ محترم می‌توانست کتاب را فقط به معرفی نرم‌افزار اختصاص دهد.